De grondleggger van de osteopathie is de Amerikaanse arts Dr. Andrew Tayler Still (1828-1917). Bij het uitbreken van een virale meningitisepidemie, waarbij hijzelf drie kinderen verloor, begon hij na te denken over het feit dat sommige personen ziek werden en anderen niet. Hij ontwikkelde een nieuwe vorm van geneeskunde die hij osteopathie noemde. In de humane wereld wordt osteopathie al jarenlang met succes toegepast. De laatste jaren worden ook dieren steeds meer met osteopathie behandeld.
De osteopathische denkwijze is holistisch. Het lichaam wordt als een eenheid beschouwd, opgebouwd uit verschillende systemen die goed op elkaar afgestemd moeten zijn. Er moet een evenwicht zijn. Een gezond lichaam in evenwicht geneest zichzelf. Alle structuren in het lichaam moeten kunnen bewegen. Dit geldt niet alleen voor spieren en gewrichten, maar ook voor de huid, het onderhuidse bindweefsel, de organen, de bloedvaten, enzovoort.
Het evenwicht in het lichaam kan verstoord worden, bijvoorbeeld door een val, stress, een niet passend zadel, te eenzijdige belasting, een doorgemaakte ziekte. Een verstoring in een bepaald systeem kan weer een verstoring veroorzaken in een ander systeem. Het lichaam heeft dan vaak hulp nodig bij het herstellen van het evenwicht. Een osteopaat kan het dier hierbij helpen.
De osteopathie werkt in de volgende drie deelgebieden:
- Het paritale systeem: Dit is het bewegingsapparaat van het paard. Hieronder vallen alle botten, spieren, pezen, gewrichten en wervels.
- Het viscerale systeem: Hieronder vallen alle organen en bloedvaten.
- Het cranio-sacrale systeem: De schedelbeenderen die via de hersenvliezen en de ruggengraat met het heiligbeen verbonden zijn. Een verstoorde beweeglijkheid hiervan kan klachten geven zoals hoofdpijn of hormoonstoringen.
Deze drie systemen staan met elkaar in verbinding en kunnen elkaar benvloeden. Een osteopaat zal op zoek gaan naar de verstoringen binnen deze systemen. Alle structuren staan met elkaar in verbinding. Hierdoor kan tijdens een onderzoek blijken dat een oorzaak van een bepaald probleem zich in een andere regio blijkt te bevinden dan waar de klachten zich voordoen.
De behandeling:
Omdat de osteopaat vooraf niet weet waar een probleem vandaan komt, zal hij het gehele paard onderzoeken om eventuele blokkades te kunnen vaststellen. De behandeling van geblokkeerde wervels vindt plaats door
middel van zachte manipulatie technieken. Er worden hierbij geen hamers gebruikt.Vervolgens worden er verschillende technieken met de handen toegepast om verkrampte spieren en weefsels te laten ontspannen, en orgaanfuncties te benvloeden. Hierdoor wordt het evenwicht hersteld waardoor het paard zichzelf kan gaan herstellen. De meeste dieren ervaren de behandeling als erg prettig en rustgevend.
